บทนำ
"คุโระ ยูกิ!! ใกล้สายแล้วนะ ข้าวกล่องพ่อวางไว้ที่โต๊ะนะ อย่าลืมหยิบไปหล่ะ!!"
"ค่า!!!"
ฉันกับยูกิวิ่งลงมาจากห้องพร้อมๆกันแล้วก็หยิบข้าวกล่องไปกันคนล่ะใบ ของฉันสีดำ ของยูกิสีขาว
"ไปแล้วนะค่ะ ปะป๊า!!" พวกเราพูดพร้อมกัน
พวกเราวิ่งออกจากบ้าน กลัวว่าจะไปโรงเรียนไปทัน
โรงเรียน Taru High
ในที่สุดเราก็มาทันก่อนเข้าแถว 10 นาที
"งั้นแล้วเจอกันตอนเที่ยงนะ คุโระ"
"จ้ะ"
ฉันโบกมือให้ยูกิ พร้อมกับเดินไปที่ล็อกเกอร์ ฉันกำลังเดินไปเปิดล็อกเกอร์ แต่รู้สึกว่าจะเปิดแรงเกินไป ไปโดนหน้าใครบ้างคน
ปัง!!!
"โอ๊ย!!"
"อุ๊ย...!! ขอโทษค่ะ T/\T"
"นี้เธอทำอะไรของเธอเนี่ย!! ตั้งใจทำใช้มั้ย"
ครืน~ ครืน~ รังสีอมหิต T^T
"ฉะ..ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ พอดีว่าเปิดแรงไปหน่อยอ่ะ"
"คนบ้าอะไรจะเปิดแรงขนาดนี้ ถ้าเธอเป็นฮัคป่านี้ดังฉันคงหักไปนานแล้ว"
"ขอโทษจริงๆนะ T/\T "
"แล้วเธอจะชดใช้ดังฉันยังไง"
"ชดใช้ยังไงก็ด้ายยย T/\T"
ฉันยกมือไหว้พลางทำหน้าจะร้องไห้เพราะว่าฉันโดนรังสีอมหิตจากด้านหลังผู้ชายปริศนาเข้าจังๆ ที่จะร้องไม่ใช้อะไรหรอก กลัวรังสีอมหิต T^T
"เห้อ~ ช่างเหอะเอาเป็นว่าฉันยกโทษให้ ทีหลังก็เปิดล็อกเกอร์เบาๆหน่อยแล้วกัน เพราะล็อกเกอร์ของเธออยู่ข้างๆฉัน"
"ค่า ค่า ขอโทษนะค่ะ T/\T"
เขาหันไปทางล็อกเกอร์แล้วหยิบอะไรบ้างอย่างออกไปแล้วเดินขึ้นห้องเรียนพร้อมกับสาวๆพวกนั้น แล้วฉันยืนเอ๋ออะไรหล่ะ หยิบรองเท้าแล้วเดินขึ้นห้องเรียนสิ
ห้อง B ฉันอยู่ห้อง B ส่วน ยูกิ อยู่ห้อง A รู้สึกว่าผู้ชายคนมะกี้ จะอยู่ห้อง A เหมือนกับยูกินะดูจากสีเนคไท
"ดีจ้าคุโระ"
"ดีจ้ะ"
"มะกี้ได้ข่าวมาจากพวกห้อง C ว่าเธอไปหาเรื่อง อาเบล"
ไม่ได้หาเรื่องนะ T^T
"อ้าวมะกี้อาเบลหรอ พอดีเปิด ล็อกเกอร์แรงไปหน่อยเลยไปกระแทกหน้าเขาจังๆน่ะ"
"นี้เธอจำหน้าเขาไม่ได้หรอ"
"จำได้สิ แค่ตอนเจอกันฉันก้มหน้าตลอดน่ะ ไม่กล้าเจอหน้าเขา"
"จริงๆเลยนะเธอน่ะ เป็นไงล่ะ ไปหาเรื่องเขาจนได้เรื่องเลยมั้ยหล่ะ"
"โดนรังสีอมหิตเข้าอย่างจังเลยล่ะ =w="
เอาเถอะยังไงฉันก็ไม่ใช้สเปกอาเบลอยู่แล้วหนิ อยู่ดีๆไปเปิดล็อกเกอร์โดนหน้าเขาก็สมควรแล้วแหละ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น